Lun Yu or Analects (論語)

There is an old popular 1969 movie song from the Tamil film “Nam Nādu” (நம் நாடு) sung by L.R. Eashwari:

நான் ஏழு வயசிலே எளநீ வித்தவ
பதினேழு வயசிலே நெலச்சு நின்னவ

Nearly 2500 years ago, a great Chinese sage made a similar pronouncement:

At fifteen, I set my heart on learning.
At thirty, I was firmly established.
At forty, I had no more doubts.
At fifty, I knew the will of heaven.
At sixty, I was ready to listen to it.
At seventy, I could follow my heart's desire
            without transgressing what was right.
(Analects, 2:4)

சீன நாட்டின் அந்த பழம்பெரும் பெரியவர் யாரென்றால் அதுதான் கன்பூசியஸ் என்பவர். கடந்த வாரம் பார்த்த லாவட்ஸுவை வேண்டுமென்றால் தெரியாமல் இருக்கலாம், ஆனால் கன்பூசியஸைத் தெரியாதவர்கள் யாருமிருக்கமுடியாது. பல நூல்கள் இவர் பெயரில் வழங்கப்பட்டு வந்தாலும், இவர் ஒரு நூலும் எழுதவில்லை என்பதே அறிஞர்களின் பொதுவான கருத்து. ஆனால், அவருடைய வசனங்கள் பலவற்றை அவருடைய சீடர்கள் தொகுத்த நூல்களின் இடம்பெற்றுள்ளன. அவைகளுள் மிகவும் பிரசித்தமானது 499 வசனங்களைக் கொண்ட Analects என்று ஆங்கிலேயராலும் “Lun Yu” என்று சீனர்களாலும் அழைக்கப்படும் நூல் (“Lun Yu” means in “Ethical Sayings”). இஸ்லாமிய ஹதீசிலும், இந்துமதத்தினரின் பகவத்கீதையிலும் உள்ள வசனங்களைப் போல, Analects also records dialogues between Confucius and his disciples. இன்னுமொரு விஷயம். எப்படி ‘லுன் யூ” என்ற பெயர் ஆங்கிலேயரால் “அனலெக்ட்ஸ்” என்று மாற்றி அழைக்கப்பட்டதோ, அதுபோலவே “கன்பூசியஸ்” is also an anglicized version of the original Chinese word “Kung Fu Tsu”. ஆக மொத்தம் நமக்கு இதெல்லாம் ஒரு confucius!

Confucius’s goal was not only to inform but also form and reform (Mathews, 1995). But he succeeded only in doing the former and not the latter task of reforming the already degrading social values during the time of warring states in China. You will find this statement on the Wikipedia site on Confucius: “The philosophy of Confucius emphasized personal and governmental morality, correctness of social relationships, justice and sincerity”. Confucius advocated legal justice for all people and envisioned an ideal world wherein human principles, courtesy, filial piety, and the virtues of benevolence, loyalty, righteousness and trustworthiness would prevail (Confucius.org). A close look at these values will make us realize that many of these ethical values were emphasized by our own Valluvar! ஆம், வள்ளுவருடைய திருக்குறளுக்கும் கன்பூசியஸின் “லுன் யூ” வுக்கும் உள்ள ஒற்றுமைகள் பல. திருக்குறளிலுள்ள “பொருட்பால்” தான் “லுன் யூ” என்று குறிப்பிட்டால் அதில் தவறேதுமில்லை. இரண்டும் நீதி இலக்கியங்கள்.

“கற்க கசடற கற்பவை, கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக”  

(Kural 391) என்று உரைத்தார் வள்ளுவர்.

கன்பூசியசோ,

“கற்றுணர்ந்து அவற்றை நினைந்து பின்னர்

அவற்றின்படி நடப்பது மனமகிழ்ச்சி தரக்கூடியதல்லவா?”

(Lun Yu, 1:1) என்று கேட்கிறார்!

“நாணால் உயிரைத் துறப்பர் உயிர்ப்பொருட்டால்

நாண்துறவார் நாண்ஆள் பவர்”

என்றார் வள்ளுவர்.

கன்பூசியசும்

“எழுச்சியும் மேன்மை குணமுமுள்ள மனிதர்கள் உயிரோடு

இருக்கத் தங்களின் மேன்மை குணத்தைத் தியாகம் செய்வதில்லை.

மாறாக மேண்மைக்குணத்திற்காக தங்களை தியாகம் செய்வர்”

(Lun Yu, 15:8) என்கிறார்.  

“எற்றுஎன்று இரங்குவ செய்யற்க செய்வானேல்

மற்றுஅன்ன செய்யாமை நன்று”

என்கிறார் வள்ளுவர்.                                                                                                                               

“தவறு செய்தபின், அவற்றை திருத்திக் கொள்ளாததும் தவறுதான்”

(Lun Yu, 15:29) என்கிறார் கன்பூசியஸ்.

We see many similarities like these above between Analects and Thirukkural. While Confucius called a perfect man as Chün-tzu (translated as “Gentleman” or “Superior man”, Noble, or Scholar), Thiruvalluvar called a perfect man as “Sānron” (சான்றோன்). இருவருக்குமிடையே உள்ள இரண்டு முக்கியமான வித்தியாசங்கள் என்னவென்றால், ஒன்று, வள்ளுவரைப்போல கன்பூசியஸ் கவிஞரல்லர். இரண்டாதவாக, வள்ளுவரைப்போல கன்பூசியஸ் காமத்துப்பாலை இயற்றவில்லை. மேலும், இருவருக்குமிடையே சுமார் 800-1,000 வருடங்கள் இடைவெளி என்று கணக்கில் கொள்ளலாம். வள்ளுவர் வாழ்த்த காலம் 400-600 A.D. என்றால், கன்பூசியஸின் காலம் 500-600 B.C. While Valluvar had one chapter on the “Praise of God”, the Analects has no room for gods and spirits. In Chapter 13, one of Confucius’ disciples asks him about serving the spirits of the dead. To this Confucius replied: “While you are not able to serve men, how can you serve their spirits?”. And when asked about death, Confucius answered: “When you do not know life, how can you know about death?” From this conversation, it is clear to us that Confucius, like Thiruvalluvar, was ‘this worldly’ and did not spend his time either thinking or teaching about afterlife. 

Perhaps the earliest comparative study of Confucian ideas and Valluvam was that of Thirunavukkarasu (1977) of University of Madras. Then came Mohanraj’s (1985) detailed essay on “கன்பூசியசும் திருவள்ளுவரும்” in the book “திருக்குறள் ஆய்வும் மதிப்பீடும்” also a publication of University of Madras.

Confucius was one of the first to emphasize on the ethic of reciprocity, popularly called as the “Golden Rule’. “மற்றவர்கள் உன்னிடம் எப்படி நடந்துகொள்ளவேண்டுமென்று எண்ணுகிராயோ, அப்படியே நீயும் மற்றவர்களிடம் நடந்துகொள்” என்பதுதான் இந்த “Golden Rule”. When one of his disciples Tsu-kung asked “Is there a single word which can be a guide to conduct throughout one’s life?”, the Master said:

Is perhaps the word Shu.

What you do not want done to yourself, do not do to others.

(Analects 15:23). 

An interesting parallel like this comes from the Jewish tradition of the Semitic world. When a heathen went to Hillel, one of the most important figures in Jewish history, wanting to know about Torah, he said to him, "What is hateful to you, do not do to your neighbour: that is the whole Torah; all the rest of it is commentary; go and learn." (Judaism. Talmud, Shabbat 31a). Valluvar being a strong advocator of not-hurting, it is not surprising to find this Golden Rule in Thirukural also: “Do not do to others what you know has hurt yourself” (Kural 316). i.e. “இன்னா எனத்தான் உணர்ந்தவை துன்னாமை வேண்டும் பிறன்கண் செயல்.”

We can see the Confucian Analects presented in 21 languages at a Honkong-based website on Confucius. Tamil is also one among the 21 languages (link: http://confucius.org/lunyu/langy.htm). இதைக்கண்ட பிறகுதான் எனக்கு திருக்குறளையும் இவ்வாறு பல்வேறு மொழிகளில் மின்வலையில் உலகமக்களிடம் பகிர்ந்துகொள்ளவேண்டும் என்ற ஆர்வம் எழுந்தது. அதன் பலன்தான் இதுவரை 22 மொழிகளில் திருக்குறளை என்னுடைய மின்தளத்தில் தந்துள்ளேன் (Thirukkural in 30 languages).

சரி, லுன் யூவில் எனக்கு பிடித்த வசனம் என்ன? Analects has many golden words of wisdom to its credit, besides the much talked about the Golden Rule of reciprocity (which we also find in many literatures of the world including the Bible). It is difficult to pick one amongst the hundreds of wonderful sayings:

Your parents’ greatest worry would be your health. (2:6)

I do not wish to be imposed upon by others, nor do I wish to impose upon others. (5:11)

Simple meals, water to drink, bent elbow for pillow; therein is happiness.

Riches and position without righteousness are to me as the floating clouds (7: 15)

The gentleman is faithful to what is right, irrespective of others’ faith in him. (15:36)

Meet the virtuous and think how to be their match.

Meet those non-virtuous, examine yourself. (4:17)

Do not be concerned about others not appreciating you.

Be concerned about your not appreciating others. (1:16)

In ancient times, learning was for self.

Nowadays learning is for others. (14:25)

With extravagance there is no humility,

with frugality there miserliness.

Rather be miserly than without humility. (7:35)

I have chosen the following six as representations from Lun Yu for a detailed discussion:

1) Gentleman listens to all

The gentleman does not elevate a man because of what he speaks,

Nor abandon what is spoken because of the speaker. (15:22)

ஒரு மனிதன் என்ன பேசுகிறான் என்பதைப் பொருத்து நற்பண்பாளர் அவரை உயர்த்துவதில்லை. பேசுபவர் யார் என்பதை அறிந்திருந்தாலும் அவர் கூறும் வார்த்தைகளை புறக்கணிக்கவும் மாட்டார்.

This is an excellent moral maxim of Confucius. Even today we see common folks drawn to many politicians solely because of their captivating speeches. They have a tendency to elevate a person simply based on hearing their speech or promises. It only goes on to show that things have not changed much since Confucian times! There are also people who would disregard even worthy statements if they come from poor people who have no special status in the society. Valluvar rightly said: “A poor man's words, however meaningful and profound, carry no weight” (Kural 1046). So also in the Bible: “The poor man’s wisdom is despised, and his words are not heard” (Ecclesiastes 9:16). Confucius insists here that a Gentleman should not disregard or abandon any speech or statement just because it comes from a person of least consequence or importance. 

2) Blind fury is useless

“காணாச் சினத்தான் கழிபெருங் காமத்தான் பேணாமை பேணப் படும்” ( Kural 866) என்பது வள்ளுவன் வாக்கு. When translated, this means “Those with blind fury and inordinate lust are vulnerable enemies to be nursed with”. There is a chapter called “தெரிந்து செயல்வகை” (Chapter 47: Planned Action) in Thirukkural wherein all the maxims deal with undertakings and launching operations. Valluvar says in 464 that launching thoughtless ventures is a disgrace. In Tamil it is called “குருட்டு தைரியம்” which means “blind courage”. Confucius says that he would not like to side with one who exhibits blind courage. 

The Master said,
“I would not have him to act with me,
            who will attack a tiger unarmed,
            or cross a river without a boat,
            dying without any regret.
My associate must be the man
            who proceeds to action full of solicitude,
            who is fond of adjusting his plans,
            and then carries them into execution.”

கன்பூசியஸ் சொன்னார்:
“தவரை நினைத்து வருந்தாமல் சாகும் மனிதனோ, புலியுடன் சண்டையிட்டு அல்லது வெள்ளம் மிகுந்த காட்டாற்றினை துனிச்சலுடன் கடந்து செல்லும் மனிதனோ எனக்குத் தேவையில்லை. கடமைகளை முன் எச்சரிக்கையுடன் அணுகி ஈடுபாட்டுடன் திட்டமிட்டு வெற்றிகரமாக நிறைவேற்றும் மனிதனே என்னுடன் இருப்பான்”

3) Uprightness in office

We live in a world of corruption, deception, bullying and misrule.  Thiruvalluvar asks those who bully others to put themselves in others’ place: “When you threaten one weaker than yourself, think of yourself before a bully” (Kural 250) (வலியார்முன் தன்னை நினைக்க தான் தன்னின் மெலியார்மேல் செல்லு மிடத்து). Often bullying does not give the desired results because it would never last long. A corrupt and dishonest person cannot bully with an assemblage of upright and honest subordinates; unless of course the subordinates are also fraudulent. That is to say that subordinates will obey the orders of a manager if he is upright and honest, and not the other way around. This is exactly what Confucius said in Analects:

When he himself is right, there is action without his orders.

When he himself is not right, he is not obeyed despite his orders.

(Lun Yu 13:6)

அதிகாரி நேர்மையாக இருந்தால்

                அவரின் ஆணைகள் இல்லாமலே மக்கள் செயல்படுவர்.

அவரே நேர்மையாக இல்லாவிட்டால்,

                அவரின் ஆணை இருந்தும் மக்கள் அடிபணிந்து செயலாற்ற மாட்டார்கள்.

The same chapter has this similar saying as well:

            If he rights himself, what difficulty will he have in public office?

            If he is not able to right himself, how can he right others? (Lun Yu 13:13)

4) Tiger and rhinos in cages

When a tiger or rhinoceros escapes from his cage;

When a tortoise or piece of jade is injured in its repository,

Whose is the fault? (Lun Yu 16: 1)

புலியும் காண்டாமிருகமும் கூண்டிலிருந்து தப்பிவிட்டால்,

அல்லது ஆமை ஓடும், பச்சை மணிக்கல்லும் அவற்றின் கூண்டுகளிலேயே சேதமடைந்தால்,  
அது யாருடைய குற்றம்? 

Apart from the point Confucius is trying to emphasize here, I am taking note of the reference to the practice of keeping tigers and rhinos in captivity during the period of Confucius. In fact Chinese emperor Wen Wang (1000 B.C.) founded the ‘Garden of Intelligence’ where he is said to have exhibited many exotic species in captivity. It is therefore not surprising to see a reference to the practice keeping tortoises, rhinos and tiger in Lun Yu. The tiger could well have been the Indochinese subspecies (Panthera tigris corbetti), but no guesswork is possible in the case of the rhino. It could have been any of the three species of Asian rhinoceroses (Rhinoceros unicornis, R. sodaicus or Dicerorhinus sumatrensis).

5) Parable of flowers and fruits

There are seedlings that do not bear flowers.

There are flowers that do not bear fruits. (9:21)

சில மரக்கன்றுகள் பூப்பதில்லை.

சில மலர்கள் பழங்களாக மாறுவதில்லை.

Male papaya tree:Source (*)

Non-flower Japanese maple tree (*)

We know many seedlings die off at early stage without getting an opportunity to flower, let alone fruiting. Moreover, not all flowers succeed to become fruits. For instance, most of the flowers in a mango tree wither off and only a fraction of them go on to become mangoes. The reason why I have chosen this saying is because of its close resemblance to some of the compositions in Tamil. Here are the relevant lines culled out from two ethical works:

பூவாதே காய்க்கும் மரமுள .........

தூவா விரைத்தாலும் நன்றாகா வித்தெனவே (Nalvazhi 35)

There are trees which fruit without flowering;

There are seeds that do not germinate well even when sown.

பூவாது காய்க்கும் மரம் உள; .......
விதையாமை நாறுவ வித்து உள; (Sirupanchamulam 22)

There are trees which fruit without flowering;

There are seeds that germinate without being sown.

பூத்தாலும் காயா மரம் உள; .....
புதைத்தாலும் நாறாத வித்து உள; (Sirupanchamulam 23)

There are trees which fruit without flowering;

There are seeds that do not germinate even when sown.

The non-flowering trees called Gymnosperms that fruit. But the Tamils being people of the tropics wouldn’t have been familiar with Gymnosperms. What they meant here are the Angiosperms like jack and figs that fruit after producing inconspicuous flowers.  An old movie song in Tamil also has a similar reference:

பூவாகிக் காயாகிக் கனிந்தமரம் ஒன்று,

பூவாமல் காய்க்காமல் கிடந்தமரம் ஒன்று     ,

            There was one tree that flowered and produced fruits that ripened,

            While the other one remained as such without flowering and fruiting.

All these are parables employed to convey a message, largely a moral dictum. Now coming to this Confucian saying, it seems Confucius was referring to some incident which happened during his lifetime. Some of the commentaries on Analects state that Confucius was alluding to the early death of his disciple, Yen Yuen (Confucius.org).

6) Wasting words and wasting men

Not to converse with a man worthy of conversation is to waste the man.

To converse with a man not worthy of conversation is to waste words.

The wise waste neither men nor words.  (15:7)

பேசத்தக்க மனிதரோடு பேசாதிருந்தால் அம்மனிதரை வீணாக்குவதற்குச் சமம்.

பேசத் தகாதவருடன் பேசுவதால் சொற்களை வீணாக்குவதற்குச் சமம்.

அறிவாளி மனிதரையும் சொற்களையும் வீணாக்குவதில்லை.

Commenting on this saying, famous translator James Legge (Legge, 1971) encapsulates the message this way: “There are men with whom to speak, and men with whom to keep silence. The wise know them.” Just like Thiruvalluvar said “Before the bright, be brilliant light; Before the dull, assume mortar white.” (Tirukkural has this famous couplet: “ஒளியார்முன் ஒள்ளிய ராதல்; வெளியார்முன் வான்சுதை வண்ணம் கொளல்” – குறள் 714). If Confucius said, ‘conversing with the unworthy is to waste words,’ Tiruvalluvar says ‘deliberating with people of dissimilar interest is like spilling nectar in the drain’ (Kural 720).

References:

• Legge, J. 1971. Confucius: Confucian Analects, The Great Learning and the Doctrine of the Mean. Dover Publications, Inc. New York. Pp 297
• Mathews, W. 1995. World Religions. Second Edition. West Publishing Company, NY. Page 220
• Mohanraj, K. 1987. கன்பூசியசும் திருவள்ளுவரும். In: Tirukkural Research and Evaluvation. Tirukkural Research Endowment. University of Madras, Madras. Pp 333-410
• Thirunavukkarasu, K.D. 1977. Tirukkural: A didactic literature. University of Madras. 424 pages.

====================================================================================

I Home I Claims & Criticisms I Purpose of this site I What is new here? I Forthcoming topics I
 I Comparative Religion I Gospel of Vivekananda I
I Kural in 30 languages I Mathematical mircale in Kural I Introduction to the Kural I Kural and Worldly Wisdom I 

====================================================================================