Mudumozhikkānchi

முதுமொழிக்காஞ்சி

Introduction: Literary classics abound in all languages of the word and it is indeed a pleasure to read them and appreciate how our ancestors viewed life and how every civilization differed from each other in viewing at the aims and pursuits of life in this world. The objective here is to present once a week, the best poem or sloka or verse or song I have read among the different literary works of the world. "யான் பெற்ற இன்பம் பெருக இவ்வையகம்" என்று திருமூலர் திருமந்திரத்தில் கூறியதுபோல, let everyone attain the bliss I have received in reading them.

எண்	அகப்பாடல்கள்	எண்	புறப்பாடல்கள் (நீதி)	எண்	புறப்பாடல்கள் (நீதி)
1	கைந்நிலை	7	களவழி நாற்பது	13	ஏலாதி
2	ஐந்திணை ஐம்பது	8	இன்னா நாற்பது	14	ஆசாரக்கோவை
3	ஐந்திணை எழுபது	9	இனியவை நாற்பது	15	முதுமொழிக்காஞ்சி
4	திணைமொழி ஐம்பது	10	திரிகடுகம்	16	பழமொழி நானூறு
5	திணைமாலை நூற்றைம்பது	11	நான்மணிக்கடிகை	17	நாலடியார்
6	கார் நாற்பது	12	சிறுபஞ்சமூலம்	18	திருக்குறள்

Like many of the works in the corpus of "18 minor works” in Tamil (see table above), Mudumozhikkānchi has 100 verses. However, I would consider this work as the smallest of all these 18 for it has entirely one-liners. The four Forties (அதாவது, நாநாற்பதுகளான கார், களவழி, இன்னா மற்றும் இனியவை) may contain only 40 poems each, but they are all quatrains or four liners (40x4 equals 160 lines). Though every verse in Mudumozhikkānchi is prefixed by the statement: 'ஆர்கலி உலகத்து மக்கட்கு எல்லாம்' (which means “Among all the inhabitants of this sea-girt world”), we have to say that Mudumozhikkānchi in reality contains only one liners. Each line is like an “old saying” (முதுமொழி) and thus the name Mudumozhikkānchi. The words ‘முதுமொழி’ (old saying) and ‘பழமொழி’ (proverb) have different meanings, as much as the difference between this ‘முதுமொழி 100’ and the work ‘பழமொழி 400’ (Pazhamozhi Nānūru) I will be dealing next week. “Mudumozhi” means a ‘mature wise saying’ while “Pazhamozhi” means a ‘proverb’ or ‘old saying’. A verse in work Tholkāppiyam, the oldest work on Tamil grammar, defines what a "Mudumozhi" is:

'நுண்மையும் சுருக்கமும் ஒளியுடை மையும்
ஒண்மையும் என்றிவை விளங்கத் தோன்றிக்
குறித்த பொருளை முடித்தற்கு வரூஉம்
ஏது நுதலிய முதுமொழி என்ப' (தொல்: 1443)

This author Koodalur Kizhār is different from the poet of the Sangam period also known as Koodalur Kizhār. Just like Inna Nārpathu which is attributed to the Sangam poet Kapilar, the author of this work also bears the name of a famous Sangam poet.  A simple litmus test to check this claim is to just look at the poems of both these Kizhārs for intelligibility. Here is a simple comparison:

Composed by Sangam poet Koodalur Kizhar	Composed by Koodalur Kizhār of later period
Purananuru, 229: 1-12 ஆடு இயல் அழல் குட்டத்து ஆர் இருள் அரை இரவில் முடப் பனையத்து வேர் முதலாக் கடைக் குளத்துக் கயம் காயப், பங்குனி உயர் அழுவத்துத், தலை நாள்மீன் நிலை திரிய, நிலை நாள்மீன் அதன்எதிர் ஏர்தரத், தொல் நாள்மீன் துறை படியப், பாசிச் செல்லாது, ஊசித் துன்னாது அளக்கர்த் திணை விளக்காகக், கனைஎரி பரப்பக், கால்எதிர்பு பொங்கி, ஒருமீன் விழுந்தன்றால், விசும்பி னானே: (Probable dating: 100-300 A.D.)	Mudumozhikkānchi Chapter: சிறந்த பத்து (Better things ten) ஆர்கலி யுலகத்து மக்கட் கெல்லாம் …. …. ஓதலிற் சிறந்தன்று ஒழுக்கம் உடைமை (1) …. காதலிற் சிறந்தன்று கண்ணஞ்சப் படுதல் (2) …. மேதையிற் சிறந்தன்று கற்றது மறவாமை (3) …. வண்மையிற் சிறந்தன்று வாய்மை உடைமை (4) …. இளமையிற் சிறந்தன்று மெய்பிணி யின்மை (5) …. நலனுடை மையின் நாணுச் சிறந்தன்று (6) …. குலனுடை மையின் கற்புச் சிறந்தன்று (7) …. கற்றலின் கற்றாரை வழிபடுதல் சிறந்தன்று (8) …. செற்றாரைச் செறுத்தலின் கற்செய்கை சிறந்தன்று (9) …. முற்பெரு கலின்பின் சிறுகாமை சிறந்தன்று (10) (Probable dating: 700-900 A.D.)

From the two poems presented above, it is very obvious that second one from Mudumozhikkānchi is easily comprehensible. It is highly unlikely for the same Kūdalūr Kizhār to have authored both these poems. It is also possible that the poet of a latter period self assumed the name of one of the famous poets of the Sangam age. This work has ten 10 chapters, each containing 10 ‘mature sayings’. The idea of having 10 verses or poem per chapter seems to be typical of many works in Tamil. Few other examples would include Patitruppathu, Ainkurunūru, Thinaimozhi Aimpathu, Nālatiyār and Tirukkural.

Given below are the names of these 10 chapters. All the verses within a chapter end with the respective a title word (except in the case of the first chapter where it occurs in the middle):

அதிகாரங்கள்	Chapters	All verses end with the word
1.    சிறந்த பத்து	Better things ten	சிறந்தது (comes in the middle)
2.    அறிவுப் பத்து	Wise things ten	அறிப
3.    பழியாப் பத்து	Blameless ten	பழியார்
4.    துவ்வாப் பத்து	Detestable ten	துவ்வாது
5.    அல்ல பத்து	Ten that cannot be	அன்று, அல்லன்
6.    இல்லைப் பத்து	Worse things ten	இல்லை
7.    பொய்ப் பத்து	False things ten	பொய்
8.    எளிய பத்து	Simple things ten	எளிது
9.    நல்கூர்ந்த பத்து	Miseries ten	நல் கூர்ந்தன்று
10.  தண்டாப் பத்து	Non- abstinence ten	தண்டான்

Many of these ‘old wise sayings’ are very much like the Kural. This is not surprising considering the fact that both have originated in the same Tamil land. Ten of the strikingly looking parallels are given in the table below:

S. No.	முதுமொழிக்காஞ்சி	திருக்குறள்
1	ஓதலிற் சிறந்தன்று ஒழுக்கம் உடைமை (1)	மறப்பினும் ஓத்துக் கொளலாகும் பார்ப்பான் பிறப்பொழுக்கங் குன்றக் கெடும். (134)
2	பெருமை உடையதன் அருமை பழியார் (23)	பெருமை யுடையவர் ஆற்றுவார் ஆற்றின் அருமை உடைய செயல்.  (975)
3	அருமை யுடையதன் பெருமை பழியார் (24)	அருமை உடைத்தென்று அசாவாமை வேண்டும் பெருமை முயற்சி தரும். (611)
4	இழிவுடை மூப்பு உரகதத்தின் துவ்வாது (39)	உடம்பாடு இலாதவர் வாழ்க்கை குடங்கருள் பாம்போடு உடனுறைந் தற்று. (890)
5	அறத்தாற்றின் ஈயாதது ஈகை அன்று. (48)	வறியார்க்கொன்று ஈவதே ஈகைமற் றெல்லாம் குறியெதிர்ப்பை நீர துடைத்து. (221)
6	மக்கட் பேற்றிற் பெறும் பேறில்லை (51)	மங்கலம் என்ப மனைமாட்சி மற்று அதன் நன்கலம் நன்மக்கட் பேறு.   (60)
7	இசையின் பெரியதோர் எச்ச மில்லை (58)	வசையென்ப வையத்தார்க் கெல்லாம் இசையென்னும் எச்சம் பெறாஅ விடின். (238)
8	இரத்தலின் ஊஉங்கு இளிவரவு இல்லை (59)	ஆவிற்கு நீரென்று இரப்பினும் நாவிற்கு இரவின் இளிவந்த தில்.  (1066)
9	தன்போற்றாவழிப் புலவி நல்கூர்ந்தன்று (85)	ஏதிலார் குற்றம்போல் தங்குற்றங் காண்கிற்பின் தீதுண்டோ மன்னும் உயிர்க்கு.  (190)
10	இன்பம் வேண்டுவோன் துன்பம் தண்டான் (97)	இன்பத்துள் இன்பம் விழையாதான் துன்பத்துள் துன்பம் உறுதல் இலன். (629)

Before I complete, I would like to single out these two verses for various reasons. All translations below are that of S.N. Chokkalingam (1999), with slight modifications here and there.

(1) Old is gold, but not for everything

There is a proverb in Tamil: மீசை நரைச்சாலும் ஆசை நரைக்கலை which literally means “Desires have not ceased though the mush has become grey”. The idea conveyed here is that sexual desire does not spare anyone even at an old age (to put in Tamil: ஆசை யாரை விட்டது?).  However when you are old and bed ridden, it is not the time to even think of sex. Author Kūdalūr Kizhār has this one-liner to say…..

பிணிகிடந்தோன் பெற்ற இன்பம்நல் கூர்ந்தன்று (Verse 84 or 9: 1)
It will be futile for a bed-ridden person to indulge in sex.

Wearing attractive dresses is a part of youngsters’ daily protocol, not only to look good but also attract the opposite sex. I wonder if any of us would think of even wear a dress (let alone wearing colourful ones) if we are of the same sex in this world. The older we become, less importance we start giving to our choice of dresses. No more low hips, no more windows in blouses, no more incisions in the genes pants, so on and so forth. What about celebrities like film stars? They are generally an exception to this general trend. தள்ளாத வயதிலும் இவர்களால் துள்ளாமல் இருக்க முடிவதில்லை. There are of course actors like Rajnikanth who never indulge in any make-ups. The last chapter “தண்டாப் பத்து” also has this interesting verse….

முதிர்வுடையோன் மேனியணிதல் கூர்ந்தன்று (Verse 86 or 9:6)
It is pointless for an old man to wear colourful attire.

This ‘old saying’ is apt for most of our cinema actors, Dev Anand in particular.

(2) Judge not by the same standards

The New Testament has this verse: “Do not judge, or you too will be judged” (Matthew 7:1). It means, I would say, that if you judge others by your standards, you will end up being judged by others by their own standards. Swami Vivekananda also makes a similar statement: “To judge the apple tree you must take the apple standard, and for the oak, its own standard” (Complete Works, volume 1). And Vivekananda had this also to say: “To understand a nation you must first understand its ideal, for each nation refuses to be judged by any other standard than its own”. This is true especially when we compare the beliefs and practices of people living in different countries or even different states. ஒரு நாட்டவர் இன்னொரு நாட்டவரின் பழக்கவழக்கங்களை மூடநம்பிக்கை என்றும் கூறவும் வாய்ப்புண்டு.

• பகிரங்கமாக பொது இடங்களில் ஆனும் பெண்ணும் முத்தம் கொடுப்பது மேற்கய நாடுகளில் ஒரு சாதாரனமான விஷயம்.
• கொட்டாவியோ அல்லது ஏப்பமோ விட்டால் உடனே “Excuse me” என்று சொல்ல வேண்டும் என்பதும் அங்குள்ள ஒரு நடைமுறை.
• மலம்கழித்தபின் தண்ணீருக்கு பதிலாக, Tissue paper உபயோகிக்கும் வழக்கத்தையும் அங்கு காணலாம். You will never see a provision to use water in toilets of the western nations.
• வாயில் வழியாக கதவைத் திறந்து ஒரு இடத்திற்குச் செல்லும்போது பெண்களும் கூட இருந்தால், அவர்களுக்கு முதலில் கதவைத் திறந்து வழிவிட வேண்டுமென்பதும் அங்குள்ள ஒரு நிர்பந்தமான பழக்கவழக்கம்.

I can keep on adding some to this list of cultural differences between the east and the west. Why look for differences between nations? We see many cultural practices unique to many states within India itself. வாய் வைக்காமல் அண்ணாந்து தண்ணீர் குடிக்க வேண்டும் என்பது நம் தமிழர்களினிடையே உள்ள ஒரு மரபு. எதற்கெடுத்தாலும் ‘எச்சில் எச்சில்’ என்று சொல்லுவார்கள். வடமாநிலங்களில் அவ்வாறில்லை. அதே மாதிரி, நல்ல சகுணம்பார்த்து முக்கிய காரியங்களைச் செய்வதில் குறியாக இருப்பர்  தமிழர். ஒரு காசோலையில் கையொப்பமிடுவதற்குக் கூட நல்லநேரம் பார்க்க்கும் ஆட்கள் நம் தமிழகத்தில் உள்ளனர்.

ஒரு முறை விவேகானந்தர் கப்பலில் பிரயானம் செய்துகொண்டிருக்கும்போது, ஒரு கணவன்-மனைவி ஜோடி (both were Protestant missionaries) பகிரங்கமாக கட்டியணைக்கும் காட்சியைக் கண்டு இவ்வாறு எழுதுகிறார்: "One finds it hard to appreciate your European civilisation. If we rinse our mouth or wash our teeth in public — they say it is barbarous, these things ought to be done in private. All right, but I put it to you, if it is not also decent to avoid such acts as the one above referred to, in public. And you run after this civilisation!" (Complete Works, Volume 7, page 341). இதையெல்லாம் மனதில்கொண்டுதானோ என்னவோ, விவேகானந்தர் “There cannot be any universal standard of morality” என்று கூறியுள்ளார்? (Complete works, Volume 1). இதே கருத்தைத்தான் முதுமொழிக்காஞ்சியிலும் நாம் காண்கிறோம்.

அறியாத் தேசத்து ஆசாரம் பழியார் (Verse 28 or 3: 8)
Blame not the customs and practices in foreign countries.


References:

(1)    Chokkalingam, S.N. 1999. நல்வாழ்விற்கு நீத்மொழிகள். Precepts for a perfect life. Vaanathi Padippagam, Chennai. 192 pages

=========================================================================

I Home I Claims & Criticisms I Purpose of this site I What is new here? I Forthcoming topics I
 I Comparative Religion I Gospel of Vivekananda I
I Kural in 30 languages I Mathematical mircale in Kural I Introduction to the Kural I Kural and Worldly Wisdom I 

=========================================================================

Āsārakkōvai

ஆசாரக்கோவை

Introduction: Literary classics abound in all languages of the word and it is indeed a pleasure to read them and appreciate how our ancestors viewed life and how every civilization differed from each other in viewing at the aims and pursuits of life in this world. The objective here is to present once a week, the best poem or sloka or verse or song I have read among the different literary works of the world. "யான் பெற்ற இன்பம் பெருக இவ்வையகம்" என்று திருமூலர் திருமந்திரத்தில் கூறியதுபோல, let everyone attain the bliss I have received in reading them.

The word āsāram (ஆசாரம்) is related to words like āsiriyar (ஆசிரியர்) and āsān (ஆசான்). Āsāram therefore means ‘way of life’, behavior, code of conduct etc. A verse in Thirukkural (1075) has this phrase, “அச்சமே கீழ்களது ஆசாரம்”, which means “fear is the base man's only code”. Thus Āsārakkōvai means “a garland of codes”. The author is Peruvāyin Mulliyār (பெருவாயின் முள்ளியார்) about whom not much is known apart from what is available to us through a special proem song. 

Thiruvalluvar says in couplet 24 that “the restraint of senses five by the ankush of firmness is the seed for the bliss of heaven” (உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான் வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து). In this context it is pertinent to point out the very first verse in Āsārakkōvai which ends stating “ஆசார வித்து” and last 100th verse ends saying “வீடுபெற்றார்”. This would mean that following the dictums of this work are the seeds you sow in this life to reap your benefits to attain liberation.

எண்	அகப்பாடல்கள்	எண்	புறப்பாடல்கள் (நீதி)	எண்	புறப்பாடல்கள் (நீதி)
1	கைந்நிலை	7	களவழி நாற்பது	13	ஏலாதி
2	ஐந்திணை ஐம்பது	8	இன்னா நாற்பது	14	ஆசாரக்கோவை
3	ஐந்திணை எழுபது	9	இனியவை நாற்பது	15	முதுமொழிக்காஞ்சி
4	திணைமொழி ஐம்பது	10	திரிகடுகம்	16	பழமொழி நானூறு
5	திணைமாலை நூற்றைம்பது	11	நான்மணிக்கடிகை	17	நாலடியார்
6	கார் நாற்பது	12	சிறுபஞ்சமூலம்	18	திருக்குறள்

Āsārakkōvai is yet another work among the “18 minor works in Tamil” which has 100 verses. A “Sātakam” in Indian literary history mean any work that has 100 odd verses in it. Sanskrit has many (e.g. Nitsātakam Vairagyasātakam Ātma sātakam), so also Tamil (e.g. Nānmanikkadikai Needhi venbā), Telugu (Sumati Sātakamu Dasaradhi Sātakamu) and also in other languages. Unlike the previous ethical works we saw in the last four weeks, not all poems of this work are quatrains. Some are triplets, some are quatrains few have have five lines (quintain) and there is also one couplet! As we see from histogram below, only one poem is a couplet and only eight have five liners. Majority are triplets, followed by quatrains (39%).

Āsārakkōvai is yet another work among the “18 minor works in Tamil” which has 100 verses. A “Sātakam” in Indian literary history mean any work that has 100 odd verses in it. Sanskrit has many (e.g. Nitsātakam Vairagyasātakam Ātma sātakam), so also Tamil (e.g. Nānmanikkadikai Needhi venbā), Telugu (Sumati Sātakamu Dasaradhi Sātakamu) and also in other languages. Unlike the previous ethical works we saw in the last four weeks, not all poems of this work are quatrains. Some are triplets, some are quatrains few have have five lines (quintain) and there is also one couplet! As we see from histogram below, only one poem is a couplet and only eight have five liners. Majority are triplets, followed by quatrains (39%).

What do be done and what not to be done? How to and when to have a bath? How to eat (alone with elders)? How to handle your food plates ? How to drink water how to sleep Where, how and in which direction to urinate Where and where not to goggle? What thoughts to be avoided? When and when not to cohabit with wife? Places to be avoided

How to look after house? When to recite scriptures? How to be a good host? Bad & good habits How conduct before elders kings and teachers Places to be avoided for worship How to speak? Forbidden things Things to be preserved like gold Things to be avoided to keep healthy

தமிழக மக்களிடம் பல வினோதமான பழக்கவழக்கங்களை நான் கண்டுள்ளேன். அவற்றில் சில, புறப்படும் போது எங்கே செல்கிறாய் என்று கேட்பது தவறு என்பதும், வடக்குத் திசையில் தலைவைத்து உறங்கக்கூடாது என்பதும், பந்தியில் உணவு உண்ணும்போது முதலில் ஸ்வீட்டை சாப்பிடுவதும் மற்றும் வீட்டின் தறையை சானியால் முழுகுவதும் அடங்கும்.  இதெல்லாம் என்கிருந்து நம் மக்கள் கற்றனர் என்று நான் எண்ணுவதுண்டு. ஆசாரக்கோவையில் இவையெல்லாம் உள்ளன. அதற்க்காக, ஆசாரக்கொவை மூலமாகத்தான் தமிழர்கள் இவ்வகையான பழக்கவழக்கங்களை கற்றுக்கொண்டனர் என்று நான் கூறவில்லை. பெரும்பாலும், ஏற்கனவே மக்களின் இடையே பழக்கத்தில் உள்ள செயல்களையே சமைய மற்றும் கொள்கை நூல்கள் எடுத்துறைக்கின்றன என்றால் அது மிகையாகாது. 

I found some of the poems very intriguing, not because of the message they carry, but because of the strange codes of conducts promulgated in them. I will take the top three here:

Wash your legs

காலின் நீர் நீங்காமை உண்டிடுக! பள்ளியும்
ஈரம் புலராமை எறற்க!' என்பதே-
பேர் அறிவாளர் துணிவு.   (19)

Crux of the poem: “Wash your legs, but eat before they get dried, and enter temples after they get dried”.

No standing and eating

கிடந்து உண்ணார்; நின்று உண்ணார்; வெள்ளிடையும் உண்ணார்;
சிறந்து மிக உண்ணார்; கட்டில்மேல் உண்ணார்;
இறந்து, ஒன்றும் தின்னற்க, நின்று!   (23)

That is to say: “Not to eat lying and standing. Not even sitting on the cot”. இதென்ன வம்பாப் போச்சு. இப்படிப்பார்த்தால் இந்த காலத்தில் பல உணவகங்களில் சிற்றுண்டி கழிக்க முடியாதே!

Directions for defecating

The only couplet in the entire work has this to say….

பகல் தெற்கு நோக்கார்; இரா வடக்கு நோக்கார்;
பகல் பெய்யார், தீயினுள் நீர்.    (33)

This one is very interesting. அதாவது பகலில் தெற்கு நோக்கி மலசலங் கழிக்கக்கூடாது. இரவில் வடக்கு நோக்கியும் கழிக்கலாகாது. இதென்னடா வம்ப்பாபோச்சு!!

Ant, weaver and the crow

The best poem I like in Āsārakkōvai, however, is poem 96 which has some examples from the animal world. The poet has taken the ant, weaver bird and crow as similes. The ant is known for its labour and saving food for the lean season, the weaver is known for the beautiful nest it makes and the crow for sharing its food. Let us see the poem now………

நந்து எறும்பு, தூக்கணம்புள், காக்கை, என்று இவைபோல்,
தம் கருமம் நல்ல கடைப்பிடித்து, தம் கருமம்
அப் பெற்றியாக முயல்பவர்க்கு ஆசாரம்
எப் பெற்றியானும் படும்.   (ஆசாரக்கோவை, 96)

The poet asks us to consider these three species as role models in our life. Work tirelessly and save like the ant, be meticulous and careful like the weaver bird (while building your house), and be charitable like the crow which calls others of its kind before eating. 

ANT: For the first part, the Bible has this Proverb (30:25): “Ants are creatures of little strength, yet they store up their food in the summer”.

CROW: Thiruvalluvar says: “Crows trumpet their finds and share them. Prosperity also abides with such men.” (காக்கை கரவா கரைந்துண்ணும்; ஆக்கமும் அன்னநீ ரார்க்கே உள - குறள் 527).

WEAVER: There is a Tamil proverb on the weaver bird: “தூக்கணங் குருவி குரங்கிற்கு புத்தி சொன்னாற் போல” which Lazaurus (1894) interprets as “the inferior advising superior” (the weaver bird being the inferior and the monkey being the superior), but I believe the correct interpretation is the one provided by Palaniappan Vairam at his blog கற்க நிற்க. Of relevance to quote here is another Tamil proverb “குரங்குக் கையில் பூமாலை அகப்பட்டதுபோல” which literally means “Like a garland in the hands of the monkey”. We know what happens when a monkey is given a garland. Not knowing its worth, a monkey would tear it into pieces in no time. Metaphorically, the weaver bird nest can be equated with a garland. Both are marvels of delicate skill, one by the bird and the other by humans. The story goes like this: “Weaver birds build nests and stays inside it when it rains. Seeing a monkey getting drenched in rain, the bird advised the monkey to start building a nest. The monkey got irritated and destroyed the bird’s nest”. Here the poet Mulliyār is asking us, the humans and not monkeys, to learn the lesson from the weaver bird.

==========================================================================================

I Home I Claims & Criticisms I Purpose of this site I What is new here? I Forthcoming topics I
 I Comparative Religion I Gospel of Vivekananda I
I Kural in 30 languages I Mathematical mircale in Kural I Introduction to the Kural I Kural and Worldly Wisdom I

==========================================================================================