Introduction: Literary classics abound in all languages of the word and it is indeed a pleasure to read them and appreciate how our ancestors viewed life and how every civilization differed from each other in viewing at the aims and pursuits of life in this world. The objective here is to present once a week, the best poem or sloka or verse or song I have read among the different literary works of the world. "யான் பெற்ற இன்பம் பெருக இவ்வையகம்" என்று திருமூலர் திருமந்திரத்தில் கூறியதுபோல, let everyone attain the bliss I have received in reading them.
எண்
|
அகப்பாடல்கள்
|
எண்
|
புறப்பாடல்கள் (நீதி)
|
எண்
|
புறப்பாடல்கள் (நீதி)
|
1
|
கைந்நிலை / இன்னிலை
|
7
|
களவழி நாற்பது
|
13
|
ஏலாதி
|
2
|
ஐந்திணை ஐம்பது
|
8
|
இன்னா நாற்பது
|
14
|
ஆசாரக்கோவை
|
3
|
ஐந்திணை எழுபது
|
9
|
இனியவை நாற்பது
|
15
|
முதுமொழிக்காஞ்சி
|
4
|
திணைமொழி ஐம்பது
|
10
|
திரிகடுகம்
|
16
|
பழமொழி நானூறு
|
5
|
திணைமாலை நூற்றைம்பது
|
11
|
நான்மணிக்கடிகை
|
17
|
நாலடியார்
|
6
|
கார் நாற்பது
|
12
|
சிறுபஞ்சமூலம்
|
18
|
திருக்குறள்
|
Innilai (இன்னிலை) is the last book in this Pathinenkeelkanakku (18 minor works) series that I would like to present here for an overview. I should have taken this up for a discussion along with Kainnilai itself but my knowledge of Innilai that time was meager. I wanted to gather more information before I take this up for a presentation. Even now, I have not managed to make any significant breakthrough in trying to understand not only the position or placement of this interesting work within the list of 18 minor works, but also understand the work in totality. Further compounding all these problems is the lack of an English translation of the work. All English translations presented in this work are therefore my humble attempts to decipher them in English. What I have is a copy of the commentary of Va. U. Chidambaram Pillai (வ.உ.சி) who strongly put forward his argument for the inclusion of this work as one of the 18 minor works in Tamil.
Let us now look again at the venba I referred earlier in my presentation on Kainnilai:
நாலடி நான்மணி நால்நாற்பது ஐந்திணைமுப்
பால்கடுகம் கோவை பழமொழி - மாமூலம்
இன்னிலைய காஞ்சியுடன் ஏலாதி என்பவே
கைந்நிலைய வாம்கீழ்க் கணக்கு.
பால்கடுகம் கோவை பழமொழி - மாமூலம்
இன்னிலைய காஞ்சியுடன் ஏலாதி என்பவே
கைந்நிலைய வாம்கீழ்க் கணக்கு.
When we split the words in this poem and try to comprehend the possible names of works contained in it, we get not 18 but 19 works. These include நாலடியார் (1) நான்மணிக்கடிகை (1) நால்வகை நாற்பதுகள் (4) ஐந்திணை (4) முப்பால் (1) திரிகடுகம் (1) ஆசாரக்கோவை (1) பழமொழி நானூறு (1) சிறுபஞ்சமூலம் (1) இன்னிலை (1) முதுமொழிக்காஞ்சி (1) ஏலாதி (1) and கைந்நிலை (1) Which one is this extra work? That is nothing but Innilai. The third line in the above poem depicts “Innilai” as a literary work and the fourth line “Kainnilai” as a work. Which one of these two is the 18th work? Innilai or Kannilai?” Let us not debate over this issue and instead focus on the work available to us. Perhaps it would be wise to regard both Kainnilai and Innilai together as constituting the 18th book of the collection under Pathinenkeelkanakku in Tamil (Wikipedia).
Purushartha
The ancient sages of India had clearly outlined the aims of human existence in this world as "Purusharthas" -- 'Purusha' means an individual or person, and 'Artha' means meaning or objective or pursuit (Ekatwam, 2005). These four Purusharthas included:
- Dharma which means Righteousness or Duty
- Artha which means Wealth
- Kāma which means Desire or Pleasure
- Mōksha which means Liberation or Freedom
While the Kural we saw last week deals with Aram, Porul and Inbam (Dharma, Artha and Kāma), Innilai also deals with the fourth Purushārta namely Veedu (or Mōksha in Sānskrit). However, unlike the Kural, Innilai has only 45 poems, with 10 in Dharma (அறத்துப்பால்), nine in Artha (பொருட்பால்), 12 in Kama (இன்பத்துப்பால்) and 14 in Moksha (வீட்டுப்பால்). In that sense, Innilai is the only Tamil work I have come across so far to have its poems classified according to all these four pursuits of human life. Of these 45, three poems are triplets (9, 29, 43), two are five liners (27, 45) and the rest quatrains.
V.O.C. spends sometime analyzing whether the Poikaiyār of this work is the same who wrote Kalavazhi Narpathu (களவழி நாற்பது), or whether he is the one who wrote First Thiruvandāthi (முதல் திருவந்தாதி) or the Sangam poet who wrote two poems in Purananuru. Citing the Vaishnavite connections, VOC concludes that the author of Innilai is the same Poikaiyar who wrote the First Thiruvandāthi in 4000 Divyaprabandham.
Valluvar and Poikaiyar
Chidambaranar (வ.உ.சி.) claims that Thiruvalluvar has adopted some of the ideas of Innilai in his work Thirukkural. He cites the following parallels from both these works to substantiate his view:
Poems in Innilai
|
Couplets in Thirukkural
|
அன்னத்தின் பெற்றியரின் என்பேறும் பேறு. (25)
|
பெண்ணின் பெருந்தக்க யாவுள கற்பென்னும்
திண்மைஉண் டாகப் பெறின். (54) |
தூவி நெருஞ்சிக்காய் நீர்முள்ளி தும்பையலர் (26)
|
அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியும் மாதர்
அடிக்கு நெருஞ்சிப் பழம். (1120) |
காமம்வீழ் இன்பக் கடலாமே (27)
|
இன்பம் கடல்மற்றுக் காமம் அஃதடுங்கால்
துன்பம் அதனிற் பெரிது. (1166) |
ஊடி உணர்வாரே தாமிசைவார் பல்காலம்
ஈடில தோர்இன்ப விருந்து. (28) |
ஊடுதல் காமத்திற்கு இன்பம் அதற்கின்பம்
கூடி முயங்கப் பெறின். (1330) |
தோற்றாரே வெல்வர் துணைமிசைவார் கோட்டியானை
யேற்றுக் கழல்தொடியார் மிக்காரை யார்வரைவர் போற்றளி கூடல் கரி. (29) |
ஊடலில் தோற்றவர் வென்றார் அதுமன்னும்
கூடலிற் காணப் படும். (1327) |
ஐம்புலத்தோர் நல்குரவோர் ஓம்பி (35)
|
தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்தொக்கல் தானென்றாங்கு
ஐம்புலத்தாறு ஓம்பல் தலை. (43) |
கைப்பொருள்வாய்
இட்டில்உய் வாய்இடுக்க (34) |
ஆகாறு அளவிட்டி தாயினுங் கேடில்லை
போகாறு அகலாக் கடை. (478) |
ஒல்லும்வாய்
இன்னார்க்(கு) இனிய புரிதல் (38) |
இன்னாசெய் தார்க்கும் இனியவே செய்யாக்கால்
என்ன பயத்ததோ சால்பு. (987) |
நனிகாக்கும் ஒண்மை உறைப்படுத்தும் பண்போல்
பனிநிலத்தின் வித்தாய்ப் பெயரான் (39) |
உரனென்னும் தோட்டியான் ஓரைந்தும் காப்பான்
வரனென்னும் வைப்பிற்கோர் வித்து. (24) |
மாசகல வீறும் ஒளியன்ன நோன்புடையோர்
மூசா இயற்கை நிலன்உணர்வார் (42) |
சுடச்சுடரும் பொன்போல் ஒளிவிடும் துன்பஞ்
சுடச்சுட நோற்கிற் பவர்க்கு. (267) |
பேராப் பெருநிலன் சேய்த்தே உடம்பொன்றா
பேரா ஒருநிலனாம் நீங்காப் பெரும்பொருளை ஏரா அறிந்துய்யும் போழ்து. (43) |
ஐயத்தின் நீங்கித் தெளிந்தார்க்கு வையத்தின்
வானம் நணிய துடைத்து. (353) |
ஐயுணர்வான் உய்ந்துஅறம் சார்பாச் சார்பொறுக்க
நையா நிலைவேண்டு வார். (44) |
சார்புணர்ந்து சார்பு கெடஒழுகின் மற்றழித்துச்
சார்தரா சார்தரு நோய். (359) |
பற்றுதலைப் பட்டோ ர்
நன்பால் அறிந்தார் துறந்தார் வரல்உய்ந்தார் (45) |
கற்றீண்டு மெய்ப்பொருள் கண்டார் தலைப்படுவர்
மற்றீண்டு வாரா நெறி. (356) |
How come does Chidambaranār conclude that the borrowing was from Innilai to Thirukkural and not vice versa? If the borrowing had been from Thirukkural to Innilai, argues Chidambaranār, Poikaiyār would have improved upon the couplets in Thirukkural. However, I am not ready to accept this piece of reasoning for the simple reasons that many of the ethical works under the umbrella of 18 minor woks in Tamil show surprising similarity to the Kural and most of these poems that resemble the Kural are by and large of inferior quality when compared to the couplets in Kural. Should we then conclude that all these works influence the composition of the Kural? The criterion of mediocrity or inferiority alone cannot be a proof of a work’s antiquity. Moreover, if we are to consider that Valluvar has borrowed from Poikaiyar (Poikay Alwār), we will be forcing the period of Thirukkural to the 8th to 10th centuries A.D. I must however admit that, when compared to many of these 18 minor works, the language of Innilai appears to be comparatively difficult to understand and therefore has to be regarded as a work of some antiquity when compared to many other works under 18 minor works.
(1) The hunter and the doves
Chidambaranār, however, does not mention the possible sources from which poet Poikaiyār would have got inspired. The poem I would like to narrate here is the third one in Innilai and the reason for selecting this is because it’s parable has been perhaps borrowed from the Panchatantra. The message of this story of the “Hunter and the Doves” is that success of any endeavour would depend on team work. The story depicts how the flock of doves manages to escape along with the net spread by a hunter below a banyan tree. The author of Innilai has employed this parable to warn those who do not reach for the feet of Vishnu of their sufferings in the hell of sorrows.
கோலப் புறவில் குரல்கூவிப் புள்சிமிழ்த்தோன்
காலில் தளைபரப்பச் சீர்ஒலிக்கும் - மாலின்
விரிநிழல் தாம் எய்தார் தீப்பழுவத்து உய்ப்பர்
உரிமை இவண்ஓரா தார். (3)
காலில் தளைபரப்பச் சீர்ஒலிக்கும் - மாலின்
விரிநிழல் தாம் எய்தார் தீப்பழுவத்து உய்ப்பர்
உரிமை இவண்ஓரா தார். (3)
There seem to be two interpretations for this poem. வ.உ.சி. அவர்கள் இப்பாடலுக்கு இவ்வாறு உரையெழுதுகிறார்: “பல பறவைகளைப் பிடித்த வேடன் ஆலமரத்தின்கண் வலையை விருக்குமாறு அழகிய புறாக்களினது மிடற்றுக் கூவல் நன்றாக ஒலிக்கும். (அது போலத்) தமது கவமையை அறியாத மாந்தர் திருமாலினது திருவதியின் விரிந்த நிழலைத் தாம் எய்தாதவராய்த் துன்பம் நிறைந்த (நரகமாகிய) காட்டின்கண் (தம்மைச்) செலுத்துவார்.”
The story of the "Doves and the Hunter" in Panchatantra conveys the message that unity is strength. Also the fact that even a mammoth task can be achieved if supported by many. This story can also be used to educate employees on the value of team work. The team should also work with determination with the common objective in mind. As Valluvar says "Undetermined efforts of any scheme is bound to fail even if backed by many" (Kural 468).
We see this different interpretation in Tamil Virtual University:
கோலம் புறவின் குரல் கூவி புள் சிமிழ்த்தோன் -
|
அழகிய புறாவின் குரல் போலத்தான் கூவியழைத்து அப்புறவாகிய பறவையைப் பிடித்துக் கூட்டிலடைத்தவன்,
|
காலில் தளைபரப்ப சீர் ஒலிக்கும் -
|
(மறுபிறப்பில் அவனுடைய) காலில் விலங்கு பூட்ட (சிறையிலடைக்க) தன் நிலைமையைக்குறித்துப் புலம்புவன்,
|
உரிமை இவண் ஓராதார் -
|
இவ்வுலகில் தாம் செய்ய வேண்டிய கடமைகளை அறியாதவர்,
|
மாலின் விரி நிழல் தாம் எய்தார் -
|
திருமாலின் திருவடியின் விரிந்த நிழலையடைவதற்குரிய செயல் புரியார்,
|
தீப்பழுவத்து உய்ப்பர் -
|
கொடிய நரகம் என்ற கானகத்தில் தம்மைச் செலுத்துதற்குரிய பாவச் செயல்களைச் செய்வார்.
|
Translation according VOC’s interpretation
|
Translation as per Tamil Virtual University
|
Doves make distress calls when the hunter winds up his net
Spread below the banyan tree to trap them;
So too,
People who do not realize their responsiblities here,
And fail to seek for the feet of Lord Vishnu,
Would be in distress when they end up in hell.
|
Those who hold doves captive after trapping them
by mimicing their call,
Will be imprisoned (in the hereafter) with legs chained.
So also those who without realizing their duties in this world,
Perform deeds that will not take them to the feet of Vishnu;
Surely, they are on their way to the hellish world
|
If we are to follow the second interpretation, we can then see a definite parallel for this Innilai poem from Nalatiyar (122):
They should have their legs bound with iron,
Become slaves to their enemies, and go to the field of gloomy soil,
Who keep in a cage the partridge or the quail,
Which live in the woods resounding with the sound of winged insects.
[Translator: F. J. Leeeper]
(2) Tirvarga and Mōksha
As I said before, the poems in this work are organized according to the four divisions human pursuits (purukshātrā) of Indian tradition, namely Virtue, Wealth, Love and Liberation (அறம், பொருள், இன்பம், வீடு). In Thirukkural, however, we see Valluvar leaving out the fourth aim "Liberation" and focused only on the first three (called Trivarga in Sanskrit and Muppāl in Tamil). Valluvar, like Manu, Chanakya and Jayavallabha, held that the attainment of Trivarga (i.e. an aggregate of all these three) is the real objective of man.[28] We see this mentioned even in the Sangam literature Puranānūru: "Your wealth can nourish the three aims of life, Righteousness, Prosperity and Pleasure!". Kautilya says in Arthasastra (X.iv. – 9.7.81) that wealth is like a tree and its roots are dharma and its fruits, pleasure. Here we do not see any reference to the fourth aim of human pursuit namely “mōksha” which could be because the message is for the householders and Kings. In Thirukkural also we see Valluvar stating that wealth acquired sinless and well yields both virtue and happiness (754). In the same chapter on “Acquiring Wealth”, he also says that one who makes glorious wealth in plenty, gains the other two treasures together (Kural 760).
In Innilai, we see two contradicting positions towards Trivarga or Muppāl.
பொருட்பாலில் வரும் பாடல்….
|
“Thuraviyal” (துறவியல்) of Veettuppāl (வீட்டுப்பால்)
|
Poem 16
|
Poem 40
|
முப்பொருள் உண்மை தெளிவான் அருஞ்சீலன்
முப்பொருள் உண்மை உடையான் அருமுனிவன் முப்பொருள் உண்மை மடுப்பான் இறையாங்கு முப்பொருள் உண்மைக்கு இறை. |
முப்பாலை வீழ்வார் விலங்கார் செறும்பாலை
முப்பால் மயக்கேழ் பிறப்பாகி - எப்பாலும் மெய்ப்பொருள் தேறார் வெளிஓரார் யாண்டைக்கும் பொய்ப்பாலை உய்வாயாப் போந்து. |
He who knows the import of Trivarga
is a man of rare conduct;
He who acquires Trivarga has become
an sage of exceptional caliber;
He who realizes Trivarga has become a king;
As Trivarga is the seat of Reality.
|
Those who are constantly obsessed with Trivarga
Will not be releived of regretful sorrows;
Caught in their infatuation of Muppal attachement,
Never will they see the light of Reality;
But will only undergo torments in seven births,
Having not realized the falsehood of Trivarga.
|
While poem 16 exalts the first three pursuits Trivarga, poem 40 which falls under “Thuraviyal” (துறவியல்) of Veettuppāl (வீட்டுப்பால்) says those who desirously cling Trivarga, will not attain Realization. It therefore appears that Trivarga is for the common man and rulers, the principles of “Moksha” are particularly meant for ascetics.
(3) Down feathers and nerunchi fruit
“அனிச்சமும் அன்னத்தின் தூவியும் மாதர் அடிக்கு நெருஞ்சிப் பழம்” says Valluvar in Thirukkural (1120). It means “Even aniccham flower and swan's down are as nerunji fruit to my maidens’ feet” * (VS). The Emperor of all Tamil poets Kambar has employed this idea in his masterpiece Kambarāmāyanam also (ஐயவாம் அனிச்சப் போதின் அதிகமும் நொய்ய பாதம்) (Kambarāmāyanam, கோலங்காண், 14). Innilai also has a poem anguishing over women’s delicate feet getting injured by thorny seeds and shrubs:
தூவி நெருஞ்சிக்காய் நீர்முள்ளி தும்பைஅலர்
காவியன சேல்கண் குறுந்தொடியார் - ஆவிக்கு
இனியர் இணைசேரார் ஈர்ங்கண் மாஞாலத்
தனிமைக்கு அவரோர் கரி. (26)
காவியன சேல்கண் குறுந்தொடியார் - ஆவிக்கு
இனியர் இணைசேரார் ஈர்ங்கண் மாஞாலத்
தனிமைக்கு அவரோர் கரி. (26)
Bangled damsels with eyes like flowers and sél fish,
For whom even swan’s down are prickly like the seeds of goathead plant,
So too flowers of Leucas harm their feet like the prickly marsh barbel;
Are indeed companions for men,
Those who do not acquire the company such damsels,
Will only end up living alone cribbing in loneliness.
 |
| Leucas aspera |
 |
| Tribulus terrestris |
 |
| Hygrophila auriculata |
Krishnamurthy (2007) identifies Nerunchi as Tribulus terrestris, Thumbai as Leucas aspera, Neermulli as Hygrophila auriculata, but strongly argues that the famous Anicham has not been identified yet. V. Nedunchezhiyan has written an interesting piece on the identify of Anicham flower, posted by Sigamani in his in his blog (அனிச்சம் – ஓர் ஆய்வின் தொடர்ச்சி). In any case, as of now we need to only know that the flowers of Anicham is one of softest and delicate flowers the ancient Tamils had handled.
The Marsh barbel (Hygrophila auriculata) is a small shrub with prickly or hairy leaves and stem. The Devil thorn (Tribulus terrestris), called by many other common names including goathead [*], has hard "seeds" that bear two to three sharp spines. And Leucas aspera is one of the most commonly seen herbaceous flowering plants in Tamil Nadu. It is a pretty sight to see butterfly thronging after these soft and delicate small flowers for nectar.
References:
Krishnamurthy, K.V. 2007. தமிழரும் தாவரமும். பாரதிதாசன் பழ்கலைக்கழகம். திருச்சிராப்பள்ளி. 406 pages
===================================================================
I Home I Claims & Criticisms I Purpose of this site I What is new here? I Forthcoming topics I
I Comparative Religion I Gospel of Vivekananda I
I Kural in 30 languages I Mathematical mircale in Kural I Introduction to the Kural I Kural and Worldly Wisdom I
I Comparative Religion I Gospel of Vivekananda I
I Kural in 30 languages I Mathematical mircale in Kural I Introduction to the Kural I Kural and Worldly Wisdom I
===================================================================
No comments:
Post a Comment